Charlotte Wijnbelt maakt sculpturen. Het uitgangspunt van haar werk zijn “gevonden” voorwerpen, verlaten objecten, die eens gewaardeerde producten waren voor de eigenaar, de mens, maar na hun bewezen diensten zijn afgedaan. Bijna onherkenbaar en verscholen in het gras, bedolven onder het puin van een bouwcontainer of liggend in een onverlicht portiek zijn ze door haar opgemerkt. Het raakt haar dat iets is afgedankt, is verlaten. Het voorwerp wordt meegenomen, schoongemaakt en herontdekt. Objecten krijgen een nieuwe betekenis en worden tot autonoom beeld gemaakt.
